Curious X intervistë me Aleksandra Janevën

Ne krijuam Curious X si një projekt që ngjall kuriozitet, por që është i frymëzuar nga tradita dhe e kaluara. Në kuadër të pjesës muzikore të Curious X, Aleksandra Janeva pati mundësinë të ripërpunonte dhe "ringjallte" një këngë të vjetër evergrin.

IQOS demonstroi më së miri se çfarë do të thotë të ridefinosh traditën dhe me Curious X, u mundësoi artistëve të famshëm maqedonas në fushat e dizajnit dhe muzikës të bënin të njëjtën gjë në fushat e tyre. Projekti, i cili filloi në maj, deri më tani ka nxitur skenën artistike maqedonase në mënyrën më të mirë të mundshme.

Me ndihmën e publikut që votoi në platformën Curious X, Janeva e ripërpunoi këngën e famshme të Daniela Pançetoviqit - Më shtrëngo dorën. Për përvojën gjatë incizimit, për të gjithë projektin dhe përvojën personale të punës në Curious X, flasim pikërisht me Aleksandra Janevën.

Në vijim, intervista e plotë me këngëtaren:

Cila është kujtesa juaj e parë kur i keni dëgjuar këto evergrine?

Kam lindur shumë kohë pas epokës së tyre të artë, por kjo është ajo që më zgjoi kuriozitetin.

Kur i dëgjova për herë të parë si fëmijë, nuk i kuptova plotësisht, por kishte diçka në ato melodi që më ngeli menjëherë në zemër.

Më vonë, kur u rrita dhe u ktheva te ato këngë me një "vesh më të pjekur", kuptova se ato mbartnin emocione të pabesueshme dhe thellësi të vërtetë muzikore.

Si vendose se cilat këngë do t’i ripërpunosh?

Ky ishte një proces instiktiv i nxitur nga kurioziteti.

Nuk kisha një listë të qartë – dëgjova më shumë, bëra kërkime dhe pyeta veten: "Po sikur ta ripërpunonim këtë këngë me produksionin e sotëm dhe t'i jepnim një tingull të ri modern? Si do të tingëllonte nëse dikush do ta dëgjonte për herë të parë sot?"

I këndova me zë të ulët dhe kuptova se tingëllonin ndryshe me zërin tim. Fillova të imagjinoja këngë të ndryshme, të eksperimentoja dhe përfundimisht isha e vendosur t'i ridefinoja dhe t'i ringjallja.

Çfarë të inspiroi t’i përpunosh këto evergrine?

Ndoshta është kurioziteti im; të di se si do të tingëllonin këngët nga perspektiva e sotme, në një epokë të re; ndoshta nëse do t'u jepej një ndjesi xhazi (jazzy feeling), ose një ritëm R&B në R&B, ose pak puls disko. Ky kuriozitet kontribuoi shumë në këtë projekt.

Ishte një nder i madh për mua që nën Curious X, së bashku me IQOS, arritëm ta sjellim në jetë këtë ide.

Tradicionalja ka qenë gjithmonë pjesë e frymëzimit tim, por nëpërmjet kësaj platforme patëm mundësinë t'i jepnim asaj një shprehje moderne. Kështu lindi versioni im RE: Imagined i një evergrini dhe jam jashtëzakonisht e lumtur që kam mundur të jem pjesë e një projekti të tillë.

A mund të na tregoni më shumë rreth platformës Curious X?

Ishte një nder i madh për mua që nën Curious X, së bashku me IQOS, arritëm ta realizonim këtë ide.

Tradicionalja ka qenë gjithmonë pjesë e frymëzimit tim, por nëpërmjet kësaj platforme patëm mundësinë t'i jepnim asaj një shprehje moderne. Kështu lindi versioni im RE: Imagined i një evergrini dhe jam jashtëzakonisht e lumtur që kam mundur të jem pjesë e një projekti të tillë.

A ishte i vështirë procesi i përpunimit?

Përpunimi i evergrinëve maqedonas nuk është aspak një detyrë e lehtë! Duhet të pranoj se ishte një detyrë vërtet sfiduese.

Duhet ta respektosh origjinalin, por prapëseprapë të sjellësh energjinë dhe stilin tënd.

Ndonjëherë është sfiduese, ndonjëherë është gëzim i pastër dhe të prek me emocion; sheh se si çdo instrument, çdo zë dhe çdo notë përshtaten së bashku për të krijuar diçka magjike.

Të dyja këngët janë vërtet të bukura, secila në mënyrën e vet, por sinqerisht, unë votova fshehurazi për **Më shtrëngo dorën- Ми подаваш рака**. Jam vërtet mirënjohëse për të gjithë ju që votuat dhe u përpoqët që t'i jepnit këtij evergrini veshje dhe sharmë të ri.

Cili është ndryshimi midis origjinalit dhe interpretimit tënd?

Ne donim të krijonim një urë lidhëse midis së kaluarës dhe së tashmes; të ruanim ato tipare kryesore emocionale të këngës origjinale, por edhe t'i jepnim asaj një tingull të ri dhe të freskët që do ta ndihmojë këtë tingull të gjallërohet në kohën tonë.

Daniela Pançetoviq e këndoi atë me një ngrohtësi dhe sinqeritet tipik për atë kohë, për vitet '70, dhe veçanërisht për stilin e saj. Daniela dinte si ta përcillte emocionin drejtpërdrejt në zemrën e dëgjuesit.

Qëllimi im ishte ta ruaja atë thelb, por edhe t’i jepja energji të re. E vesha në një mënyrë tjetër, me një aranzhim, ritëm dhe dinamikë moderne dhe origjinale që do ta sillnin më afër brezit të ri.

Si ia arrini ta ruani thelbin dhe shpirtin origjinal të këngës dhe megjithatë ta bëni atë tuajën?

Unë jam gjithmonë e udhëhequr nga respekti dhe admirimi për këngën origjinale. Së pari, dua të kuptoj mesazhin e këngës dhe emocionin që ajo ngjall. Pastaj them me vete: "Çfarë do të ndodhte nëse do t'i jepje kësaj kënge një interpretim tjetër në një aranzhim tjetër, por do të mbaje të njëjtin emocion dhe mesazh?"

Kështu performoj unë – me kuriozitet për t’iu afruar thelbit, por edhe me guximin për të shtuar zërin tim, tingullin tim, pikëpamjet e mia.

Si u ndjetë duke punuar me muzikantët në këtë projekt?

Këta janë profesionistë të nivelit të lartë që janë të gatshëm të dalin jashtë kornizave. Ne të gjithë patëm kënaqësinë të punonim së bashku në diçka të tillë, sepse kjo ofron një mundësi për kreativitetin dhe imagjinatën të shpërthejnë.

Nuk shkuam gjithmonë sipas planit, por pikërisht kjo çoi në rezultate të papritura të mira.

A pati ndonjë moment në studio kur e kuptuat se kishit krijuar diçka vërtet të veçantë?

Nuk do të gënjej nëse them po, pati një moment. Kur këndova vargun e fundit dhe të gjitha tingujt u zhdukën - pati atë moment kur e di që diçka fenomenale ndodhi.

Kishte një ndjesi në ajër sikur diçka e veçantë kishte lindur pikërisht atëherë. Ne të gjithë e ndjemë në të njëjtën moment.

Nëse do t’ia kushtonit këtë projekt një personi, kujt do t’ia kushtonit dhe pse?

Do t’ia kushtoja nënës sime. Ajo është personi që më prezantoi me këto këngë. I dëgjuam së bashku, ajo m’i këndoi kur isha i vogël. Dashuria e saj për muzikën dhe emocioni i saj ishin një frymëzim i madh për mua.

Gjithashtu për publikun tim dhe ata që votuan sepse ata janë arsyeja e vërtetë pse i bëmë të gjitha këto. I falënderoj të gjithë dhe dua që ata ta dinë se çdokush që votoi u mishërua në krijimin e kësaj kënge.

Çfarë doni që njerëzit të ndiejnë kur dëgjojnë versionet tuaja të këtyre klasikëve?

Dua që ata të ndiejnë nostalgji dhe emocion në të njëjtën kohë. Të kujtojnë të kaluarën dhe të shohin se çfarë muzike të mrekullueshme kishim atëherë, por edhe t'i lidhin ato kohë me të sotmen. Ndoshta shumë gjëra kanë ndryshuar, por jo dashuria - është një konstante e pandryshueshme.

Mund të them gjithashtu se dua që këngët e asaj kohe të mbeten të freskëta. I kemi harruar shumë shpejt. Dua që dëgjuesit të ndiejnë respektin për origjinalin, por edhe dëshirën time për t'i dhënë një shkëndijë të re jete këngës.

Cila është pjesa më e mirë e kësaj përvoje për ju?

Mendoj se më e mira ende nuk ka ardhur! Atëherë kur të promovohet kënga dhe të gjithë mund ta shihni se çfarë kemi bërë!